یا ابا صالح المهدی " عج " ادرکنی

بادها مى وزند. باران ها فرو مى ریزند. آدینه ها مى آیند و سترون مى روند و خاطره دردى عمیق را بر ذهن ها جاى مى گذارند.به ساحت مقدس شما مى گریزیم،اگر سرانجاممان تقدیر قوم موسى باشد. به شما پناه مى بریم اى خداوندگار؛ اگر در دلیل نیامدنش سهیم باشیم. کسى چه مى داند،شماره زخم هایى را که بر قلب او کاشته ایم..؟ الهى..نادانى ما را ببخش،ناتوانى ما را بپوشان و آدینه پیش رو را از آمدنش پربار کن، خدایا! تو یارى کن! بگذار کویرهاى سوخته، طعم خوش سلسبیل را بفهمند! بگذار آسمان از گذشته هاى دور مکدر، به آینده هاى آبى و آرام دل خوش کند! بگذار سرشاخه هاى مرگ آلود، زندگى را در آوندهاى خود حس کنند! خداوندگار.. این دورى تلخ را ورق بزن؛این آشوب وکشمکش این روزهاى انباشته ازغم و غربت راختم به خیرکن. تقصیر از ماست،شما بى تقصیرى، از خودمان باید بپرسیم که چرا مانع پرتوافشانى خورشیدیم ، از خودمان باید بپرسیم که چرا نیاز به شما را درک نمى کنیم؟ شما بى تقصیرى و تقصیرها از ماست، ما را ببخش که بوى گناه، تمام وجودمان را گرفته ما را ببخش که آمدنت را به تأخیر انداخته ایم، ما را ببخش... ما را ببخش