سَر عشق
سید | پنجشنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۰، ۰۶:۵۱ ق.ظ
انّا انزلنا علیک العشق را که در گوشم زمزمه
کردند
رسالت عاشقی بر دوشم نهاده شد ... سنگین
بود این رسالت ...
وقتی برایم نوشتند : عشق و گفتند :اقرا
...
خواندم حسین (ع) ... به نام خدای حسین(ع)
...
بوی سیب که پیچید نشان دلدادگی بر پیراهن
سیاهم زدند و کعبه ام شد شش گوشه ...
از آن روز بود که ضربان قلبم همنوا شد با
سینه زنی های محرمش که :
صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین(ع)
ارباب ما معلم عیسی بن مریم است ...
- ۹۰/۰۹/۱۰